Forum Romanum 27

Murdoc

Dawno, dawno temu, kilka chwil po pochłonięciu w całości trylogii "Władca Pierścieni" doznałem natchnienia, olśnienia i przebudzenia. Doszedłem do wniosku, iż każdy może napisać książkę, a że moje zainteresowanie fantasy wzrosło, toteż postanowiłem skonstruować i spisać własną opowieść. Powstały tylko trzy rozdziały, potem zniechęciłem się, zapomniałem, odłożyłem w zapomniane miejsce... ale dzisiaj odnalazłem co nieco na hdd. Wrzucę tu kawałek, może będzie się Wam chciało przeczytać. Weźcie na to poprawkę - byłem wtedy mały i głupi... no, może wiele od tego czasu się nie zmieniło [poza wzrostem], ale proszę nie śmiać się zbyt głośno. Choć śmiech to zdrowie, zatem róbta, co chceta. Wink

Aha, jeśli macie coś swojego - mogą to być nawet wiersze - to wrzucajcie, chętnie pocztam[/y]. Smile

Rozdział pierwszy
Niespodziewane spotkanie

Promienie wschodzącego słońca otworzyły powieki śpiącego Murdoca. Wstał, przeciągnął się i rozpalił ognisko. Nabił rybę (z ostatniego połowu) na patyk i wbił w ziemię, by opiekała się nad ogniem. Wskoczył do rzeki i umył się w niej. Wysuszył się i zaczął jeść śniadanie. Gdy tak siedział i jadł usłyszał za sobą ciche kroki, zbliżające się do niego. Wydawało mu się, że to człowiek bo ruchy były powolne i ostrożne. Udawał, że nic nie słyszy, dopóki postać nie była na wyciągnięcie ręki. Wtedy szybko wstał, odrzucił rybę i wyciągnął z niej sztylet, którym wydłubywał mięso ryby. Zanim się zorientował kim jest ta postać przyłożył sztylet osobnikowi do gardła. Po chwili zauważył, że ten ktoś to Scuzi i że jego miecz uwiera go w brzuch.
- Szybki jesteś - stwierdził Scuzi.
- Lecz nadal nie tak dobry jak ty! - odparł Murdoc.
- Swoją drogą to miłe powitanie mi zgotowałeś - powiedział Scuzi.
- Gdybyś się tak nie czaił to może inaczej potraktowałbym twoje najście! - odpowiedział Murdoc.
- Wiem, wiem, wybacz ale nie mogłem się powstrzymać - stwierdził Scuzi.
- Nie wiedziałem, że nadal jesteś takim żartownisiem - dodał Murdoc.
Scuzi schował miecz do pochwy, a Murdoc wbił sztylet w ziemię. Obaj usiedli przy dogasającym ognisku i zaczęli rozmawiać.
- Tak poza tym to dobrze cię widzieć bracie! - zaczął ucieszony Murdoc.
- Też się cieszę, że cię widzę - odpowiedział lekko uśmiechnięty Scuzi.
- Co cię tu sprowadza? - zapytał zdziwiony Murdoc - myślałem, że nigdy nie będziesz potrzebował mojej pomocy - dodał po chwili.
- Bo nie potrzebuję - odparł Scuzi - chciałem tylko z tobą porozmawiać na temat wojny - dodał ciszej.
- Wojny? Już nie będzie żadnej wojny, to będzie rzeź! - odpowiedział Murdoc - sam wiesz, że elfy i krasnoludy już nam nie zaufają, bo ponieśliśmy klęskę, kierując ich i naszych wojowników na wojnę! - dodał zdenerwowany.
- Otóż masz rację co do masakry, przyznaję ci też rację w kwestii elfów i krasnoludów - stwierdził Scuzi - ale nie wiem czy wiesz, że Hefros osobiście wraz z najlepszymi wojownikami pilnuje wejścia do groty Quartosa - dodał po chwili.
- Czy to oznacza, że moc ostrza powróciła na zawsze? - zapytał Murdoc.
- Tego nie wiemy na pewno - odpowiedział Scuzi - ale inaczej po co przybyłby tam sam Hefros?
- Chyba masz rację - stwierdził Murdoc - ale skąd ty to wszystko wiesz? Chyba tam sam nie pojechałeś? - spytał zdziwiony.
- Nie, to by było zbyt niebezpieczne. Wybrałem lepszy sposób - powiedział Scuzi.
- Czyli jaki? - spytał Murdoc.
- Byłem u Xenona - odparł Scuzi - specjalnie dla mnie oddał się długotrwałej medytacji i sprawdził część planów Hemroga - dodał Scuzi.
- Część? To znaczy, że wiesz coś jeszcze? - spytał ciekawy Murdoc.
- Tak dowiedziałem się też, że Hemrog zamierza zniszczyć księgi Zafraha! - powiedział zaniepokojony Scuzi.
- Coś jeszcze? - spytał Murdoc.
- Tak, Hefros powiedział ojcu żeby wstrzymał się z atakiem na północ, dopóki on nas nie zabije, lub my go - oparł Scuzi.
- To mamy małą przewagę nad nimi - stwierdził uśmiechnięty Murdoc.
- Tak masz rację, ale musimy szybko działać, zanim zorientują się, że poznaliśmy ich plany - stwierdził stanowczo Scuzi.
- Zatem ruszajmy! - odparł Murdoc.
- Dobrze, ale gdzie? - spytał Scuzi.
- Moim zdaniem najpierw powinniśmy zwerbować Xenona, oczywiście jeśli się zgodzi, później musimy poinformować króla o naszych planach, następnie udamy się do krasnoludów i elfów, by powiadomić ich o wszystkim i poprosić o pomoc, a na koniec zbierzemy starych, dobrych znajomych i ochotników, po czym wyruszymy do groty po ostrze Quartosa i do jaskiń po księgi Zafraha - powiedział zdecydowanie Murdoc.
- Dobrze bracie, tak się stanie - odpowiedział Scuzi.
- Zatem w drogę! - krzyknął Murdoc.
Murdoc pospiesznie wstał, a Scuzi oparł się o drzewo i zaczął czyścić swój miecz. Czekał, aż jego brat ubierze się i spakuje. Murdoc szybko wykonał te czynności, po czym w mgnieniu oka wyczyścił swój sztylet, owinął go w szmatę i schował do buta. Następnie oczyścił swe miecze z krwi i schował do pochew. Scuzi również schował broń i głośno zagwizdał. Murdoc także zagwizdał, ale w inny sposób. W mgnieniu oka pojawiły się dwa wierzchowce. Obaj wskoczyli na grzbiety swoich koni i ruszyli na zachód, wprost do wieży Xenona.
_________________
Prologu nie wkleiłem tutaj, bo... a taką miałem zachciankę.

Dusza

Fajneeee.... Razz

Murdoc

Iiiii jasne. Razz

Dusza

noooo...

cierpus

"Murdoc także zagwizdał, ale w inny sposób." Czytałam z bananem na twarzy haha, alez masz wyobraźnie Murdoczku Wink

hihi... ee wolelibyście nie czytać tu moich pseudo wierszy Very Happy

Murdoc

Chcielibyśmy! Ja się nimi kiedyś "chwaliłem", no i... niewielu czytelników to przeżyło. xD

cierpus

A ja skromna jestem to chwalić się nie będę Razz

Oreka 85

XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD lol aż dziwne że nie ma tam Amala

Robin Goode

Jest ryba.

Murdoc

Robin gra drugie skrzypce. ADHD = ryba na trawie.